سخنگوی نُجَباء در مصاحبه با روزنامه فرهیختگان:

میدان نبرد علیه اسرائیل به عرصه‌ای واحد تبدیل شده است/ بایکوت رسانه‌ای حملات مقاومت به اهداف آمریکایی

الشَمَّری با تأکید بر اینکه میدان نبرد رزمندگان مقاومت از فلسطین گرفته تا لبنان، سوریه، عراق، یمن، بحرین و... به عرصه‌ای واحد تبدیل شده است، از بایکوت رسانه‌ای حملات مقاومت به اهداف آمریکایی خبر داد.

فارسی

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی نمایندگی نُجَباء در ایران، سخنگوی رسمی جنبش مقاومت اسلامی نُجَباء در گفتگوی اختصاصی با روزنامه "فرهیختگان"، ابعاد نفوذ و مداخله اشغالگران در عراق را برشمرد و برنامه مقاومت برای مقابله با این معضل را تشریح کرد.

مهندس «نصر الشَمَّری» با یادآوری اشراف اطلاعاتی گروه‌های مقاومت و توانایی آن‌ها در ضربه زدن به اهداف آمریکایی، برای چندمین بار تأکید کرد که دشمن اشغالگر هیچ زبانی غیر از زبان اسلحه را نمی‌فهمد.

وی ضمن اعلام اشتیاق ملت و مقاومت عراق برای مشارکت در کارزار آزادسازی فلسطین و قدس شریف، خاطرنشان ساخت که میدان نبرد با رژیم صهیونیستی به عرصه‌ای واحد تبدیل شده است.

متن کامل این گفتگو به شرح ذیل است:


ساختارهای نفوذ آمریکا در عراق، گسترده و پیچیده است. در حوزه اقتصادی، آمریکا متولی درآمدهای نفت است و یک طبقه از بانک مرکزی عراق را در اختیار دارد تا این بانک را در کنترل کامل خود داشته باشد. همچنین هرگونه مبادله تجاری با نظارت بازرسان واشنگتن انجام می‌پذیرد. در حوزه‌های فرهنگی، آموزشی و رسانه‌ای هم آمریکایی‌ها مداخله مستقیم و عریان دارند. از سوی دیگر در حوزه نظامی شاهدیم با اینکه آمریکا در کشورهای زیادی حضور نظامی دارد، این حضور نظامی شامل سیطره کامل بر حریم هوایی آن‌ها نیست؛ اما در عراق به‌گونه‌ای است که هواپیماهای جنگنده و بدون سرنشین واشنگتن با مأموریت‌های تروریستی به‌راحتی حاکمیت میزبان را نقض می‌کنند. نیروهای مقاومت عراقی آیا برنامه‌ای فراگیر برای مقابله با هیمنه غیرعادی اشغالگران و اخراج کامل آنان از عراق دارند؟

روشن است که نیروهای اشغالگر تا حد زیادی بر مقدرات سیاسی، اقتصادی و امنیتی عراق مسلط هستند و سفیر آمریکا، نقش کمیسر بدنامی را بازی می کند، که در جزئی‌ترین مسائل عراق دخالت دارد؛ با بسیاری از مقامات دولتی، از نخست‌وزیر گرفته تا وزرا، ملاقات می‌کند و از امور وزارتخانه‌ها و نحوه اداره آن‌ها مطلع می‌شود! همچنین با تشکیلات کوچک و سازمان‌های مدنی که بسیاری از آن‌ها تحت کنترل سفارت آمریکا هستند، ملاقات‌هایی ترتیب می‌دهد.

از عیان‌ترین مأموریت‌های تروریستی نیروهای اشغالگر، جنایت ترور فرماندهان مقاومت (شهیدان سلیمانی و المهندس) و همچنین هدف قرار دادن چندین یگان حشد، پلیس فدرال و ارتش عراق است.

اما برنامه مقابله با اقدامات شیطانی اشغالگران، به بیانی ساده همان ادامه مبارزه با آن‌ها تا زمانی است که شکست بخورند و مجبور به ترک عراق شوند. این فرآیند باید از پیگیری و نظارت بر تمامی مداخلات ایالات‌متحده در امور عراق شروع و تا تهدید کلیه منافع آمریکا در عراق به پایان برسد.

آمریکا و نیروهای جنایتکارش تحت هیچ شرایطی به دوست یا متحد عراق و عراقی‌ها تبدیل نخواهند شد، زیرا دستانشان به خون بیش از یک میلیون شهروند بی‌گناه عراقی آلوده است که بسیاری از آن‌ها با خونسردی کشته شدند و در رأس این خون‌ها، خون پاک شهید حاج‌قاسم سلیمانی و حاج ابومهدی المهندس قرار دارد.


گفته می‌شد که آمریکا پایگاه‌های نظامی خود در جنوب و مرکز عراق را تخلیه کرده و صرفا در دو پایگاه "الحریر" واقع در اربیل و "عین الاسد" واقع در استان الانبار حضور دارد. با این حال اطلاعاتی درباره حضور نظامی آن‌ها در پایگاه‌های دیگر (مثلا در بغداد و موصل) وجود دارد. شما این اطلاعات را تأیید می‌کنید؟ ارزیابی‌تان چیست؟

هیچ پایگاهی برای نیروهای اشغالگر آمریکا در مرکز و جنوب عراق وجود ندارد. بلکه به‌دلیل قدرت مقاومت و نپذیرفتن اشغالگری به‌طور مطلق، آن‌ها اساسا قادر به ایجاد هیچ پایگاهی در هر سطح در این مناطق نیستند. جنگ نرم آمریکا و ابزارهایش در منطقه برای نشان دادن مقبولیت نفوذ واشنگتن نیز تغییری ایجاد نخواهد کرد.

اما علاوه بر پایگاه‌های الانبار و شمال عراق، در موصل و پایگاه‌هایی در نوار مرزی سوریه و پایگاهی در نزدیکی فرودگاه بین‌المللی بغداد و پایگاهی در لانه جاسوسی که سفارت نامیده می‌شود نیز حضور دارند و نیروهای آن‌ها بدون اطلاع و تأیید دولت عراق به این پایگاه‌ها تردد می‌کنند.

البته همه این پایگاه‌ها هرازگاه هدف قرار می‌گیرند و هیچ پایگاهی خارج از برد سلاح مقاومت ندارند، اما عجیب‌ترین حملات مقاومت هم دچار بایکوت رسانه‌ای شدید می‌شود. این نشان می‌دهد که متأسفانه نیروهای اشغالگر آمریکا نه به حاکمیت عراق، نه به تصمیم پارلمان عراق و نه به درخواست های مکرر دولت عراق برای کاهش یا پایان دادن به این حضور، احترام نمی‌گذارند و هیچ زبانی غیر از زبان اسلحه را نمی‌فهمند.


آمریکایی‌ها مدعی پایان حضور رزمی در سال 2021 و بقا به‌عنوان مستشاری هستند. آیا مذاکره با دولت عراق به کاهش تحرکات و میزان نیروهای این کشور در عراق منجر شده است؟

منشأ این مداخله، درخواست بغداد از شورای امنیت سازمان ملل متحد در زمان حمله سازمان تروریستی داعش به استان‌های غربی عراق است. در آن زمان، عراق خواستار حضور میدانی هیچ نیروی بین‌المللی نبود، بلکه درخواست حمایت هوایی و مستشاری کرد.

بنابراین در آن مقطع هر نیروی خارجی اساسا به‌طور غیرقانونی وارد عراق شد، اما به‌دلیل ضعف و تردید دولت «حیدر العبادی»، نیروهای آمریکایی از وضعیت استثنایی عراق سوءاستفاده کردند و با آنکه عراقی‌ها با لگد از در بیرونشان کرده بودند، بار دیگر از پنجره وارد کشور شدند.

علیرغم ادعای دولت وقت مبنی بر عدم حضور نیروهای رزمی آمریکایی در میدان ـ که البته ما بارها آن را رد کرده و با آمار، اسناد، تصاویر و فیلم‌ها نادرستی‌اش را نشان دادیم ـ در دولت بعدی وجود چنین نیروهایی به‌طور رسمی اعلام شد و آقای «عادل عبدالمهدی» از آن‌ها خواست به‌صورت کامل کشور را ترک کنند.

سپس در دولت «مصطفی الکاظمی» درخواست مزبور اصلاح شد، به این صورت که از تعداد نیروهایشان کاسته و مأموریت آنان را از رزمی به مستشاری تغییر دهند.

البته آن‌ها هیچ مأموریت رزمی علیه تروریست‌های داعشی انجام نداده‌اند، بلکه عملیاتشان ضد نیروهای امنیتی عراق به‌طور عمومی و الحشد الشعبی به‌طور خاص بود و بارها این نیروها توسط آمریکا هدف قرار گرفتند.

ما کاملا آگاهیم که هیچ‌یک از دولت‌های سابق یا کنونی به‌طور دقیق از تعداد، حجم و مأموریت نیروهای آمریکایی در کشورمان مطلع نیستند؛ زیرا این اشغالگران بدون مجوز و تأیید یا هماهنگی دولت، از حاشیه خلیج‌فارس، اقلیم کردستان و سوریه به خاک عراق منتقل می‌شوند.


در صورتی که آمریکا راضی به خروج از عراق نشود، آیا احتمال دارد پایگاه‌هایش در سوریه، کویت و یا دیگر کشورها نیز هدف حملات گروه‌های مقاومت عراقی قرار گیرد؟

طبیعی است که نیروهای اشغالگر، عقب‌نشینی خود را از خاک عراق به تعویق بیندازند. آن‌ها فقط با ضربات مقاومت وادار به خروج از کشور خواهند شد.

در صورت تأخیر در خروج از کشور، نه‌تنها امکان هدف قرار دادن پایگاه‌های آن‌ها خارج از خاک عراق وجود دارد، بلکه باید همه پایگاه‌هایشان هدف قرار گیرد تا وادار به فرار شوند.

این امر با تسلیحات مناسبی که به‌راحتی در دسترس مقاومت عراق است، امکان‌پذیر می‌باشد.


گروه‌های مقاومت منطقه بر "معادله بازدارندگی قدس" تأکید دارند. در صورت وقوع جنگی فراگیر، چه تهدیداتی از سوی عراق متوجه رژیم صهیونیستی می‌شود؟ آیا احتمال دارد حتی بدون آغاز جنگ، گروه‌های مقاومت عراقی به مناطقی در سرزمین‌های اشغالی که از دید مجامع بین‌المللی نیز تحت اشغال محسوب می‌شوند پهپاد بفرستند و اهداف صهیونیستی را در آن مناطق هدف قرار دهند؟

جنگ ما با رژیم غاصب صهیونیستی ادامه دارد، خواه رویارویی نظامی در فلسطین ادامه داشته باشد و چه متوقف شود. ما حتی یک لحظه در ارسال اسلحه و انتقال تجربه نظامی به برادران فلسطینی خود تردید نخواهیم کرد و همچنین برای مشارکت میدانی در چنین کارزاری بسیار مشتاق هستیم. میدان نبرد رزمندگان مقاومت از فلسطین گرفته تا لبنان، سوریه، عراق، یمن، بحرین و... به عرصه‌ای واحد تبدیل شده است.

شاید این عرصه بسیار گسترده‌تر شود؛ امری که در آینده و در جنگ ناگزیر با رژیم غاصب صهیونیستی، آشکار خواهد شد.

العربية
copy

المتحدث باسم النجباء في حوار مع صحيفة فرهيختكان:

ساحة المواجهة مع الكيان الصهيوني أصبحت ساحة واحدة/ هناك تعتيم إعلامي على استهداف القوات الأمريكية


أكد الشمري على أن ساحة نضال قوات المقاومة من فلسطين إلى لبنان وسورية والعراق واليمن والبحرين أصبحت ساحة واحدة، وكشف عن التعتيم الاعلامي على هجمات المقاومة على الاهداف الأمريكية.


أفاد الموقع الإعلامي لمكتب حركة النجباء في الجمهورية الاسلامية، أن المتحدث الرسمي باسم الحركة بين في حوار خاص مع صحيفة "فرهيختكان"، أبعاد نفوذ وتدخل الاحتلال الامريكي في العراق كما شرح خطط المقاومة لمواجهة هذا التحدي.

وأشار المهندس نصر الشمري إلى الاشراف الاستخباراتي لفصائل المقاومة وقدراتها في استهداف المصالح الأمريكية، مؤكدا أن الاحتلال لا يفهم سوى لغة السلاح.

وأكد أن الشعب والمقاومة العراقية يتوقون للمشاركة في معركة تحرير فلسطين والقدس الشريف، موضحا أن ساحة المواجهة مع الكيان الصهيوني أصبحت ساحة واحدة.

ولكم فيما يلي نص البيان:


إن هياكل النفوذ الأمريكي في العراق واسعة ومعقدة. في المجال الاقتصادي، الولايات المتحدة هي المسؤولة عن عائدات النفط وتستولي على طابق من البنك المركزي العراقي من أجل السيطرة الكاملة على هذا البنك. كما أن أي تبادل تجاري يتم تحت إشراف مفتشي واشنطن. في مجالات الثقافة والتعليم والإعلام، للأميركيين تدخل مباشر ومكشوف. من ناحية أخرى، وفي المجال العسكري، رأينا أنه على الرغم من وجود أمريكا العسكري في العديد من البلدان، إلا أن هذا الوجود العسكري لا يشمل السيطرة الكاملة على مجالها الجوي، لكن في العراق، فإن الطائرات المقاتلة والمسيرات التابعة لواشنطن تنتهك بسهولة سيادة البلد المضيف وتنفذ مهام إرهابية. هل لدى قوات المقاومة العراقية خطة شاملة للتعامل مع هيمنة الاحتلال غير العادية وطرده الكامل من العراق؟

من الواضح ان قوات الاحتلال الأمريكي تسيطر بشكل كبير على كل مقدرات العراق وتستحوذ على قراره السياسي والاقتصادي والامني، ومن الواضح ان السفيرة الاميركية تلعب دور "المندوب السامي" سيء الذكر في العراق فهي تتدخل في ابسط تفاصيل الوضع العراقي؛ فتلتقي الوزراء وتطلع على شؤون وزاراتهم وكيفية تسييرها وتلتقي بأغلب المسؤولين الحكوميين في العراق ابتداء من السيد رئيس الحكومة ونزولا الى التجمعات الصغيرة ومنظمات المجتمع المدني التي تخضع الكثير منها لسيطرة السفارة الامريكية.

من اشهر المهام الإرهابية التي نفذتها قوات الاحتلال هي جريمة استهداف الشهداء القادة (الشهيدين سليماني والمهندس) رضوان الله عليهم، اضافة الى استهداف قطعات الحشد الشعبي والشرطة الاتحادية والجيش العراقي لعدة مرات.

وأما خطة مواجهة مثل هذه الاعمال الشيطانية لقوات الاحتلال ببساطة هو استمرار مواجهتها والتصدي لها حتى اجبارها على مغادرة العراق مهزومة، بل وملاحقة ومتابعة ورصد جميع التدخلات الامريكية في الشأن العراقي وصولا الى كل المصالح الامريكية في العراق.

كما أن امريكا وقواتها المجرمة لن تتحول الى صديق او حليف للعراق والعراقيين تحت اي ظرف كان، مادامت ايديهم ملوثة بدماء اكثر من مليون مواطن عراقي بريء الكثير منهم قتل بدم بارد ولعل في مقدمة هذه الدماء هي الدماء الزكية للشهيدين الحاج قاسم سليماني والحاج ابو مهدي المهندس.


كان يقال ان أمريكا أخلت قواعدها العسكرية في جنوب ووسط العراق ولا تتواجد إلا في قاعدتي "الحرير" في أربيل و "عين الأسد" بمحافظة الأنبار. ومع ذلك، هناك معلومات تؤكد وجودهم العسكري في قواعد أخرى (على سبيل المثال، في بغداد والموصل). هل تؤكد هذه المعلومات أم تنفيها؟ وما هو تقييمكم لهذا الامر؟

لاتوجد اي قواعد لقوات الاحتلال الامريكي في وسط وجنوب العراق، بل هم بالاصل عاجزين عن انشاء اي قاعدة مهما كان حجمها في هذه المناطق بسبب قوة المقاومة فيها ورفض اهالي هذه المناطق المطلق للاحتلال، ولن يغير من ذلك الحرب الناعمة التي تشنها الولايات المتحدة وادواتها في المنطقة لتصوير النفوذ الامريكي على انه مرحب به.

لكن اضافة الى القواعد الموجودة في الانبار والموصل وفي شمال العراق توجد لديهم قواعد على الشريط الحدودي ضمن الاراضي العربية السورية وكذلك لديهم قاعدة مجاورة لمطار بغداد الدولي وقاعدة في وكر الشيطان التجسسي المسمى (سفارة) وهم يتنقلون بين هذه القواعد بدون علم وموافقة الحكومة العراقية، وهذا الامر يدل على عدم احترام قوات الاحتلال الامريكي لسيادة العراق ولا لقرار البرلمان العراقي ولا لطلبات الحكومة العراقية المتكررة بتخفيف او انهاء هذا التواجد فهذا المحتل لايفهم سوى لغة القوة والسلاح.

يتم استهداف كل هذه القواعد بين فترة واخرى ولاتوجد لديهم قاعدة خارج مرمى سلاح المقاومة ولكن اغرب ضربات المقاومة تواجه بتعتيم اعلامي مكثف.


يدعي الأمريكيون أنه إنتهى وجودهم القتالي في عام 2021 وحضورهم الفعلي هو مستشاري بحت. هل أدت المفاوضات مع الحكومة العراقية إلى تقليص التحركات وعدد القوات الأمريكية في العراق؟

هناك طلب عراقي موجه الى مجلس الأمن الدولي عند اجتياح تنظيم داعش الارهابي للمحافظات العراقية الغربية، آنذاك طلب العراق دعما جويا واستشاريا ولم يطلب حضور وتواجد اي قوات دولية على الارض.

ولذلك فإن اي قوات أجنبية دخلت إلى العراق كان دخولها غير شرعي ولكن بسبب ضعف وتردد حكومة السيد العبادي رئيس الوزراء الاسبق استغلت القوات الامريكية الوضع الاستثنائي للعراق وتغلغلت من الشباك بعد ان ركلها العراقيون مقاومة وحكومة وشعبا من الباب خارج حدود العراق.

لكن رغم مزاعم حكومة السيد العبادي بأنه لاتوجد قوات امريكية قتاليه على الارض الامر الذي رفضناه مرارا وبينا عدم دقته بالوثائق والارقام والصور والافلام، لاحقا في حكومة السيد عادل عبدالمهدي اعلن رسميا عن وجود مثل هذه القوات وطلب منها ان تغادر العراق بشكل كامل.

ثم في حكومة الكاظمي تم تعديل الطلب على ان تخفض هذه القوات عديدها وتحول مهمامها من قتالية الى استشارية رغم انها لم تقم بأي مهمة قتاليه ضد داعش الارهابي وكانت عملياتها القتاليه موجهه حصرا ضد القوات الامنية العراقية بشكل عام والحشد الشعبي بشكل خاص حيث تم استهدافها مرارا.

نحن على اطلاع تام بأن اي حكومه عراقية سابقة او حاليه ليست على اطلاع دقيق بحجم وعديد ومهمة هذه القوات الامريكية المحتلة في الاراضي العراقية مادامت تنتقل بدون موافقات حكومية عراقية من دول الخليج وشمال العراق وسوريا الى الاراضي العراقية والعكس.


إذا لم توافق أمريكا على الانسحاب من العراق، فهل من الممكن أن يتم استهداف قواعدها في سوريا أو الكويت أو دول أخرى من قبل فصائل المقاومة العراقية؟

من الطبيعي ان تماطل قوات الاحتلال في الانسحاب من الاراضي العراقية ولن تخرج الا مهزومة تحت ضربات المقاومة. واذا ماطلت لم يكن من المحتمل استهداف قواعدها خارج الاراضي العراقية فحسب بل يجب ان تستهدف هذه القواعد لاجبارها على الهروب من الارض العراقية مع توفر الاسلحة القادرة على مثل ذلك وهي متاحة فعلا وبشكل ميسر لدى المقاومة العراقية.


فصائل المقاومة في المنطقة تؤكد على معادلة درع القدس. في حال اندلاع حرب شاملة، ما هي التهديدات التي سيشكلها العراق للكيان الصهيوني؟ هل من الممكن أن تقوم فصائل المقاومة العراقية حتى بدون وجود حرب فعلية بإرسال طائرات مسيرة إلى مناطق في الأراضي المحتلة والتي تعتبر محتلة وفق المجتمع الدولي وتستهدف الأهداف الصهيونية في تلك المناطق؟

حربنا مع الكيان الصهيونى الغاصب قائمة ومستمرة سواء كانت المواجهة العسكرية في فلسطين قائمة او متوقفة ولن نتردد ولو لحظة واحدة في ارسال كل مايمكن ارساله من سلاح وخبرات عسكرية لاخواننا الفلسطينيين بل نحن نتوق الى المشاركة الميدانية في مثل هذه المواجهة

فساحة المعركة بالنسبة للمقاومين اصبحت ساحة واحدة من فلسطين الى لبنان وسوريا وصولا الى العراق واليمن والبحرين والجمهورية الاسلامية بل لعل الساحة اوسع من ذلك بكثير وهذا ماستكشفه المواجهات الحتمية المقبلة مع الكيان الغاصب.

English

al-Nujaba’s Spokesman in an Interview with the Farhikhtegan Newspaper:

The battlefield against Israel has become an integrated arena/ Media boycott of the Resistance’s attacks on American targets

 

Emphasizing that the battlefield of Resistance fighters from Palestine to Lebanon, Syria, Iraq, Yemen, Bahrain, etc. has become an integrated and comprehensive arena, al-Shammari announced the media boycott of Resistance attacks on American targets.

 

 

According to the website of the representative office of al-Nujaba in Iran – In an exclusive conversation with the Farhikhtegan newspaper, Nasr al-Shammari, the official spokesman of the al-Nujaba Islamic Resistance Movement, enumerated the dimensions of the influence and intervention of the occupiers in Iraq and explained the plan of the Resistance to deal with this problem.

al-Shammari reminded the intelligence elites of the Resistance groups and their ability to hit American targets and emphasized for the umpteenth time that the occupying enemy does not understand any language other than the language of weapons.

While announcing the desire of the people and the Resistance of Iraq to participate in the campaign for the liberation of Palestine and the holy city of al-Quds, he noted that the battlefield with the Zionist regime has become an integrated and comprehensive arena.

The full text of this interview is as follows:

 

Structures of American influence in Iraq are extensive and complex. In the economic field, the United States is in charge of oil revenues and has a section of the Iraqi central bank in order to have full control over this bank. Also, any commercial exchange is carried out under the supervision of Washington’s inspectors. In the fields of culture, education and media, the Americans have a direct and exposed intervention. On the other hand, in the military arena, we have seen that although the United States has a military presence in many countries, this military presence does not include complete control over their airspace but in Iraq, it is such that Washington’s fighter planes and drones easily violate the host’s sovereignty with terrorist missions. Do the Iraqi Resistance forces have a comprehensive plan to deal with the unusual dignity of the invaders and their complete expulsion from Iraq?

It is clear that the occupying forces dominate the political, economic and security destiny of Iraq to a large extent, and the American ambassador plays the role of a notorious commissioner, who is involved in the most minor issues of Iraq; They meet many government officials, from the prime minister to the ministers, and learn about the affairs of the ministries and how they are run! They also arrange meetings with small organizations and civil organizations, many of which are under the control of the American embassy.

One of the most obvious terrorist missions of the occupying forces is the crime of assassinating the commanders of the Resistance (martyrs Qasem Soleimani and Abu Mahdi al-Muhandis) as well as targeting several Popular Mobilization Units, the federal police and the Iraqi army.

But the plan to deal with the evil actions of the occupiers, in simple terms, is to continue fighting them until they are defeated and forced to leave Iraq. This process should start by following up and monitoring all the United States’ interventions in the affairs of Iraq and end up threatening all the United States’ interests in Iraq.

The United States and its criminal forces will not become a friend or ally of Iraq and Iraqis under any circumstances because their hands are stained with the blood of more than one million innocent Iraqi citizens, many of whom were killed in cold blood, and at the head of this blood, the pure blood of the martyrs Haj Qasem Soleimani and Haj Abu Mahdi al-Muhandis is located.


It was said that the United States has evacuated its military bases in the south and centre of Iraq and is present only in two bases: al-Harir, located in Erbil and Ayn al-Asad located in al-Anbar governorate. However, there is information about their military presence in other bases (for example, in Baghdad and Mosul). Do you confirm this information? What is your assessment?

There is no base for the American occupying forces in central and southern Iraq. Rather, due to the power of Resistance and absolute rejection of occupation, they are basically unable to establish any base at any level in these areas. The United States’ soft war and its tools in the region to show the acceptability of Washington’s influence will not change either.

But in addition to the bases in al-Anbar and northern Iraq, they are also present in Mosul and bases on the Syrian border, a base near Baghdad International Airport, and a base in the “den of spies” called the embassy, and their forces travel to these bases without the knowledge and approval of the Iraqi government.

Of course, all these bases are targeted from time to time, and no base is beyond the range of Resistance weapons, but even the strangest Resistance attacks are subjected to a severe media boycott. This shows that, unfortunately, the American occupying forces do not respect Iraqi sovereignty, nor the decision of the Iraqi parliament, nor the repeated requests of the Iraqi government to reduce or end this presence, and they do not understand any language other than the language of guns.

 

The Americans claim the end of combat presence in 2021 and survival as an advisor. Has the negotiation with the Iraqi government led to a reduction in the movements and the number of this country’s forces in Iraq?

The origin of this intervention is Baghdad’s request to the United Nations Security Council at the time of the Daesh terrorist organization’s attack on the western governorates of Iraq. At that time, Iraq did not ask for the presence of any international forces on the ground, but rather for air support and advice.

Therefore, at that point, every foreign force basically entered Iraq illegally, but due to the weakness and hesitation of the Haydar al-Abadi administration, the American forces took advantage of Iraq’s exceptional situation and even though the Iraqis had kicked them out of the door, they entered the country through the window again.

Despite the claim of the then-administration regarding the absence of American combat forces in the field – which of course we rejected many times and demonstrated its inaccuracy with statistics, documents, pictures and videos – the presence of such forces was officially announced in the next administration and Mr. Adil Abdul-Mahdi asked them to leave the country completely.

Then, in the Mustafa al-Kadhimi administration, the said request was modified, in such a way that they reduce the number of their forces and change their mission from combat to advisory.

Of course, they have not carried out any combat missions against Daesh terrorists, but their operations were against Iraqi security forces in general and Popular Mobilization Units in particular, and these forces were targeted by the United States many times.

We are fully aware that none of the former or current administrations are accurately aware of the number, size, and mission of American forces in our country because these occupiers are transferred to the territory of Iraq from the Persian Gulf, the Kurdistan Region and Syria without permission and approval or coordination of the government.

 

If the United States does not agree to withdraw from Iraq, is it possible that its bases in Syria, Kuwait or other countries will also be targeted by Iraqi Resistance groups?

It is natural for the occupying forces to postpone their withdrawal from Iraqi territory. They will be forced to leave the country only by the Resistance’s strikes.

If there is a delay in leaving the country, not only is it possible to target their bases outside the territory of Iraq, but all their bases must be targeted to force them to flee.

This is possible with suitable weapons that are easily available to the Iraqi Resistance.

 

The Resistance groups of the region emphasize on the “al-Quds deterrence equation.” In case of an all-out war, what are the threats from Iraq to the Zionist regime? Is it possible that even without the start of the war, the Iraqi Resistance groups will send drones to areas in the Occupied Territories that are considered occupied by the international community and target Zionist targets in those areas?

Our war with the usurping Zionist regime continues, whether the military confrontation in Palestine continues or stops. We will not hesitate for a moment to send weapons and military experience to our Palestinian brothers and we are also very eager to participate in the field in such a campaign. The battlefield of Resistance fighters from Palestine to Lebanon, Syria, Iraq, Yemen, Bahrain, etc. has become an integrated and comprehensive arena.

Maybe this field will become much wider; This will be revealed in the future and in the inevitable war with the usurping Zionist regime.

آخرین اخبار